1600 n.Chr tot 1750 n.Chr.

BEELDHOUWKUNST
De belangrijkste kenmerken voor beelden uit de barok was een draaiing in het lichaam, waardoor het je als het ware uitnodigt eromheen te lopen. De kunstenaars, dus ook van de schilderskunst,streefden naar een zo groot mogelijk dramatisch effect in hun werk en op de toeschouwer. Door de ingewikkelde vormen van de beelden, krijg je een sterk licht-donker effect.
 

De bewogenheid van de Beelden uit de Barok worden versterkt  door de "schroefvorm" van de gestalte, het brede gebaar, de gespannen spierbundels, de wapperende draperie. 

In de lucht zwevende figuren worden uitgebeeld alsof ze niet aan de wetten van de zwaartekracht onderworpen zijn.

De bedoeling is niet, zoals bij de Renaissance kunstenaars, louter schoonheid te scheppen, maar een bepaald gevoel uit te drukken: kracht, smachtende liefde tot God, onverzettelijkheid , smart, woede.
 

De Barok heeft een voorkeur voor meer dan levensgrote beelden, voor (overdreven) spieren, voor plastische vormen en voor hoogreliëf.

Contrast ontstaat bijvoorbeeld door open en gesloten ruimtes in het beeldhouwwerk of het licht dat over de uitstekende plooien van het gewaad speelt.

Het beeld wordt voor een bepaalde plek gemaakt, waar het een geheel moet vormen met de plek/ruimte, in vorm en kleur.